Ik ben tweetalig opgevoed; ik spreek vloeiend Nederlands en Duits. Voor dit feit ben ik erg dankbaar en hierdoor ben ik uiteindelijk aanbeland bij mijn absolute droombaan – vertaalster!
Mijn moeder komt uit Duitsland en toen ik op de middelbare school zat had zij een vriendin die, net als zij, van Duitsland naar Nederland was verhuisd. We verbaasden ons altijd over het feit dat die vriendin drie zoons had en hen nooit Duits heeft geleerd. Dat ik twee talen spreek is voor mij altijd zo normaal geweest dat dit dan ook een groot raadsel was, aangezien je dan je eigen familie niet eens kunt verstaan.
Het schijnt dat ik als klein meisje op familiebezoek in Duitsland gewoon Nederlands praatte tegen mijn ooms en tantes, maar na drie keer mijn zin te hebben herhaald zonder dat ik werd begrepen werd ik ongeduldig en zei hetzelfde, maar dan in het Duits. Zo ging dat, het was een soort automatisme. Mijn moeder heeft nooit gezegd “nu gaan we zitten en leren we de Duitse taal”. Het ging als vanzelf.
Een tweetalige opvoeding kan een aantal nadelen hebben maar het zijn de voordelen die winnen. Mocht ik ooit kinderen krijgen dan zal ik niet lang moeten nadenken over het feit of ik ze tweetalig opvoed. Hieronder heb ik een aantal voor- en nadelen opgeschreven die in elk geval voor mij gelden. Misschien herken je het wel als je ook tweetalig bent opgevoed. Zijn er nog meer positieve of negatieve dingen die jullie in zo'n geval hebben meegemaakt?
Voordelen
- School: op de HAVO en de hogeschool heb ik alle vreemde talen gekozen – Duits, Engels en Frans. Doordat ik alle toetsen en examens toch wel zou halen kon ik me concentreren op de overige talen en stond er toch een dikke tien op mijn diploma! Het is zelfs eens voorgekomen dat ik mijn (Nederlandse) docent op de middelbare school een aantal keren moest corrigeren, en stiekem vond ik dat heel leuk om te doen!
- Tweetalige opvoeding kan soms zwaarder wegen dan een opleiding. Ik heb een business georiënteerde opleiding gekozen met een aantal extra talen. Later heb ik daar wel een beetje spijt van gehad omdat ik wist dat ik vertaalster wilde worden. Toch heb ik de gok gewaagd en gesolliciteerd bij een bedrijf dat op zoek was naar iemand met vertaalopleiding. Ik werd uitgenodigd en tijdens het gesprek bleek dus dat ze het belangrijker vonden dat ik de taal begreep en vloeiend sprak dan dat ik een vertaalopleiding had.
- Meer mogelijkheden. Dit spreekt voor zich. Een extra taal is altijd mooi meegenomen. Je kunt je over de grenzen verstaanbaar maken en ook in het bedrijfsleven heb je met een extra taal altijd wel een pluspunt.
Nadelen
- Mengelmoes: een van de nadelen van een tweetalige opvoeding vind ik toch wel dat ik Nederlands en Duits vaak door elkaar haal. Ik denk bijvoorbeeld in het Nederlands en gooi er tijdens het praten een aantal Duitse woorden tussen. Ook 'vernederlands' ik vaak Duitse woorden. Ik denk dan dat ik een bestaand woord gebruik terwijl dit in de Nederlandse taal helemaal niet voorkomt. Lidwoorden gebruik ik soms verkeerd of ik kan niet op een woord komen omdat ik het alleen in de andere taal weet.
- Eén taal blijft altijd op de voorgrond. Meestal natuurlijk de taal van het land waar je bent opgegroeid en naar school ging. Daardoor kunnen Duitsers toch wel vaak horen dat ik uit Nederland kom. Dit ergert mij af en toe wel een beetje maar het is geen groot probleem. Ik vind het vooral leuk om van Duitsers te horen dat ik als Nederlander zo perfect Duits spreek.
Mijn moeder komt uit Duitsland en toen ik op de middelbare school zat had zij een vriendin die, net als zij, van Duitsland naar Nederland was verhuisd. We verbaasden ons altijd over het feit dat die vriendin drie zoons had en hen nooit Duits heeft geleerd. Dat ik twee talen spreek is voor mij altijd zo normaal geweest dat dit dan ook een groot raadsel was, aangezien je dan je eigen familie niet eens kunt verstaan.
Het schijnt dat ik als klein meisje op familiebezoek in Duitsland gewoon Nederlands praatte tegen mijn ooms en tantes, maar na drie keer mijn zin te hebben herhaald zonder dat ik werd begrepen werd ik ongeduldig en zei hetzelfde, maar dan in het Duits. Zo ging dat, het was een soort automatisme. Mijn moeder heeft nooit gezegd “nu gaan we zitten en leren we de Duitse taal”. Het ging als vanzelf.
Een tweetalige opvoeding kan een aantal nadelen hebben maar het zijn de voordelen die winnen. Mocht ik ooit kinderen krijgen dan zal ik niet lang moeten nadenken over het feit of ik ze tweetalig opvoed. Hieronder heb ik een aantal voor- en nadelen opgeschreven die in elk geval voor mij gelden. Misschien herken je het wel als je ook tweetalig bent opgevoed. Zijn er nog meer positieve of negatieve dingen die jullie in zo'n geval hebben meegemaakt?
Voordelen
- School: op de HAVO en de hogeschool heb ik alle vreemde talen gekozen – Duits, Engels en Frans. Doordat ik alle toetsen en examens toch wel zou halen kon ik me concentreren op de overige talen en stond er toch een dikke tien op mijn diploma! Het is zelfs eens voorgekomen dat ik mijn (Nederlandse) docent op de middelbare school een aantal keren moest corrigeren, en stiekem vond ik dat heel leuk om te doen!
- Tweetalige opvoeding kan soms zwaarder wegen dan een opleiding. Ik heb een business georiënteerde opleiding gekozen met een aantal extra talen. Later heb ik daar wel een beetje spijt van gehad omdat ik wist dat ik vertaalster wilde worden. Toch heb ik de gok gewaagd en gesolliciteerd bij een bedrijf dat op zoek was naar iemand met vertaalopleiding. Ik werd uitgenodigd en tijdens het gesprek bleek dus dat ze het belangrijker vonden dat ik de taal begreep en vloeiend sprak dan dat ik een vertaalopleiding had.
- Meer mogelijkheden. Dit spreekt voor zich. Een extra taal is altijd mooi meegenomen. Je kunt je over de grenzen verstaanbaar maken en ook in het bedrijfsleven heb je met een extra taal altijd wel een pluspunt.
Nadelen
- Mengelmoes: een van de nadelen van een tweetalige opvoeding vind ik toch wel dat ik Nederlands en Duits vaak door elkaar haal. Ik denk bijvoorbeeld in het Nederlands en gooi er tijdens het praten een aantal Duitse woorden tussen. Ook 'vernederlands' ik vaak Duitse woorden. Ik denk dan dat ik een bestaand woord gebruik terwijl dit in de Nederlandse taal helemaal niet voorkomt. Lidwoorden gebruik ik soms verkeerd of ik kan niet op een woord komen omdat ik het alleen in de andere taal weet.
- Eén taal blijft altijd op de voorgrond. Meestal natuurlijk de taal van het land waar je bent opgegroeid en naar school ging. Daardoor kunnen Duitsers toch wel vaak horen dat ik uit Nederland kom. Dit ergert mij af en toe wel een beetje maar het is geen groot probleem. Ik vind het vooral leuk om van Duitsers te horen dat ik als Nederlander zo perfect Duits spreek.